تسخیر نهر (قرآن)نَهرْ، به سكون هاء، جمع آن «انهار» به معناى محلّ جريان آب روان است، مجازاً به آب جارى نيز نهر گفته مى‌شود. ۱ - تسخير نهر از آیات الهیتسخير نهر و رام شدن آن براى انسان، از آیات الهی و نشانه‌هاى توحید: اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ ... وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ. ۲ - تسخیر نهر برای بشرتسخير نهرها از جانب خدا، براى استفاده بشر: اللَّهُ الَّذِي ... وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ. ۳ - شایسته شکرگزاریمسخّر بودن نهرها، نمودى از نعمتهای خدا بر بندگان و شايسته شکر و سپاس: اللَّهُ الَّذِي ... وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ ... وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۷۸، برگرفته از مقاله «تسخیر نهر». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نهر
|